سیرک صهیونیستی، لقب شایسته کابینه جدید نتانیاهو
این مطلب 27 اردیبهشت ماه 1394 در خبرگزاری فارس منتشر گردید.
«یتسخاک هرتسوگ» از مخالفان نتانیاهو در جلسه رأی اعتماد در کنست، با حمله
به نتانیاهو و سیاست‌های اعلامی وی، کابینه او را به یک «سیرک» تشبیه کرد.
وضعیت دولت صهیونیستی، مشابه ذات این رژیم غاصب و کودک‌کش، وضعیتی بحرانی است. واقعیتی که در کلام نمایندگان کنست نیز نمایان گردید.
زمانی که حزب لیکود به رهبری نتانیاهو در انتخابات اسفند 1393 در سرزمین‌های اشغالی تنها با کسب حدود بیست‌وچهار درصد آرا حائز رتبه اول در بین احزاب صهیونیستی گردید و دیگر احزاب نیز آرای شکننده و پراکنده‌ای را کسب نمودند، همگان از سخت بودن تشکیل دولت جدید توسط نتانیاهو سخن گفتند و برخی از مخالفان نیز هرگونه ائتلاف با حزب لیکود را منتفی اعلام نمودند. این واقعیت در ناتوانی نتانیاهو در تشکیل دولت ائتلافی در مهلت قانونی بیست‌وهشت‌روزه بعد از انتخابات و مجبور شدن وی به درخواست تمدید این مهلت، خود را نمایان ساخت و مشخص شد که در ادامه کار نیز این کابینه دشواری فراوانی خواهد داشت.
پنج‌شنبه گذشته، کنست رژیم صهیونیستی در جلسه فوق‌العاده خود در خصوص بررسی رأی اعتماد به دولت جدید، تنها با 61 رأی موافق و در مقابل 59 رأی مخالف به کابینه معرفی‌شده از سوی نتانیاهو رأی اعتماد داد تا یکی از شکننده‌ترین کابینه‌های رژیم صهیونیستی قدرت را به دست بگیرد. کابینه‌ای که هنوز برای تصدی برخی وزارتخانه‌ها و ازجمله وزارت خارجه، فردی را معرفی نکرده است و اداره این وزارتخانه‌ها بر عهده نخست‌وزیر خواهد بود. «یتسخاک هرتسوگ» از مخالفان نتانیاهو در جلسه رأی اعتماد در کنست، با حمله به نتانیاهو و سیاست‌های اعلامی وی، کابینه او را به یک «سیرک» تشبیه کرد و اعلام داشت برای به شکست کشاندن این کابینه از هیچ کوششی دریغ نخواهد کرد. او نخست‌وزیر را به تسریع در انتخاب دیگر وزرا و ازجمله وزیر خارجه توصیه و اعلام کرد که روابط خارجی اسراییل در وضعیت بحرانی به سر می‌برد. البته مخالفت با کابینه معرفی‌شده نتانیاهو تنها به اردوگاه مخالفان منحصر نمی‌گردد و در داخل حزب لیکود نیز اخبار منتشره از نارضایتی برخی از حامیان نخست‌وزیر به دلیل عدم توجه و معرفی ایشان در مناصب وزارتی حکایت دارد.
به نظر می‌رسد وضعیت دولت صهیونیستی، مشابه ذات این رژیم غاصب و کودک‌کش، وضعیتی بحرانی است. واقعیتی که در کلام نمایندگان کنست نیز نمایان گردید. نفس‌های این رژیم به شمارش افتاده است. تفرقه و اختلاف در بین احزاب و گروه‌های سیاسی در شدیدترین وضعیت قرار دارد و صهیونیست‌های ساکن سرزمین‌های اشغالی نیز بر همین منوال فاقد همگرایی می‌باشند. بلاتکلیفی در نحوه مقابله با فلسطینیان و راهبردهای مختلف پیشنهادی ازجمله تشکیل دو دولت یهودی، فلسطینی و یا نهی و منع هرگونه امتیازدهی به فلسطینیان، مشکلات معیشتی و اختلاف طبقانی در بین نژادهای مختلف یهودی و به‌خصوص شهروند درجه‌دو دانستن یهودیان آفریقایی و سیاه‌پوست که با اعتراضات و شورش‌های خیابانی این مهاجران بیش‌ازپیش آشکار گردید، مشکلات امنیتی درون و برون سرزمین‌های اشغالی و...تنها گوشه‌ای از مشکلات فراوان موجود در سرزمین‌های اشغالی است که دولت جدید صهیونیستی مجبور است با آنها رودررو شود. از هم‌اکنون می‌توان تشدید اختلافات در میان احزاب صهیونیستی را به‌وضوح مشاهده کرد و قطعاً با وقوع رخدادهای جدید این اختلاف نمایان‌تر خواهد شد. راهبرد فلسطینیان در مسلح کردن کرانه باختری و نیز وضعیت نوار غزه موضوعی خارج از توان و اراده صهیونیست‌ها است. حوادث و رخدادهای منطقه‌ای ازجمله مذاکرات هسته‌ای ایران و 5+1، وضعیت امنیتی خاورمیانه و تجاوز سعودی به یمن، پیروزی‌های مقاومت در منطقه و سوریه و خصوصاً ارتش سوریه و حزب ا... از مواردی است که رژیم صهیونیستی مجبور است در این موارد به موضع‌گیری و یا انتخاب مسیر و راهبرد بپردازد و عدم همراهی احزاب مخالف کابینه نتانیاهو با مواضع نخست‌وزیر می‌تواند نتانیاهو را با چالش‌های فراوان مواجه سازد.
رژیم صهیونیستی همواره تلاش داشته با نشان دادن رویای زندگی در یک سرزمین امن و توأم با آرامش و رفاه، یهودیان جهان را به مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی، ترغیب نماید؛ لیکن طی سال‌های اخیر، ناتوانی این رژیم در مقابله با حرکت‌های آزادی‌خواهانه فلسطینیان و حزب‌الله و شکست ارتش این رژیم در جنگ‌های هشت‌روزه، سی‌وسه روزه و 51 روزه، احراز پوشالی بودن ادعای نفوذناپذیر بودن گنبد آهنین، نابسامانی اقتصادی و... تمام این تبلیغات زیبا را باطل ساخته و اکنون مهاجرت منفی صهیونیست‌ها و تلاش آنها برای فرار از سرزمین‌های اشغالی، بخشی از مشکلات روزمره دولت صهیونیستی است و قطعاً دعواهای سیاسی و عدم وجود دولتی قوی که بتواند برای این امور چاره‌اندیشی نماید، بر دامنه این مشکلات خواهد افزود. عدم وجود شخصیتی کاریزما در بین صهیونیست‌ها که بتواند بخشی از این مشکلات را با توجه به توان فردی و مقبولیت عمومی برطرف سازد نشان می‌دهد که در آینده نه تنها از مشکلات صهیونیست‌ها و دولت بر سرکار کاسته نخواهد شد بلکه روزبه‌روز این مشکلات افزایش خواهد یافت تا آنجا که این رژیم چاره‌ای جز فروپاشی و انحلال نخواهد یافت. این مسئله نشان می‌دهد باید شمارش معکوس برای سرنگونی این رژیم جعلی را با سرعت بیشتری ادامه داد.
