این مطلب 4 اردیبهشت 1394 در خبرگزاری فارس منتشر گردید.
مذاکرات ایران و 5+1
همچنان ادامه دارد و طرفین تمایل دارند که به یک توافق جامع و خوب از دید
خویش برسند و هر کدام نیز اعلام مینمایند توافق نکردن بهتر از توافق بد
است. همچنین طرفین این مذاکرات را یک عرصه بده بستان دانسته و اعتقاد دارند
که باید در این میانه، چیزی پرداخت و چیزی دریافت شود. تا این جای کار
میتوان اظهار داشت حداقل، اشتراک لفظی بین خواستههای دو طرف وجود دارد
لیکن باید مشخص شود که در این مذاکرات آیا کالا و امتیازی که مبادله
میشود، همتراز و هم ارزش است و اگر نیست، کفه کدام طرف سنگینتر است؟ به
نظر میرسد موضوع مبادله، باید دو کالا باشد. شفافسازی از سوی ایران
بهمنظور رفع نگرانی برخی کشورهای سلطهگر که خودشان دارای بمب هستهای
هستند برای اینکه اطمینان حاصل شود ایران به سمت تولید سلاح هستهای نخواهد
رفت و رفع تحریمها در مقابل این شفافسازی ایران.
اگر به طرف ایرانی توجه کنیم، متأسفانه باید اظهار
داشت به نظر میرسد بر اساس مطالب و بیاناتی که از سوی برخی دولتمردان
کشورمان اعلام شده اعضا تیم کشورمان، به جای تکیه بر شفافسازی، کالای خود
را تغییر داده و زیرساختهای هستهای کشورمان را به بازار آوردهاند و به
این حد اکتفا نکرده بلکه به جای تأکید بر باارزش بودن این کالا، کالایی که
در اختیار دارند را یک کالای معیوب، بهدردنخور و دردسرساز دانسته و تمایل
دارند به هر نحو حتی اگر شده به ثمن بخس این کالا را مبادله نمایند.